بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

عوارض مصرف سفالوسپورین ها

✖ واکنش های آلرژیک احتمالی

✖ برخی از باکتری ها مقاومت ایجاد کرده اند

ماکرولیدها

stabilityhealth.ir ماکرولیدها با مهار سنتز پروتئین باکتریایی عمل می کنند و به ویژه برای عفونت های تنفسی و پوستی مفید هستند.

داروهای رایج:

  • اریترومایسین: برای عفونت های تنفسی و سیاه سرفه استفاده می شود.
  • آزیترومایسین: پنومونی، برونشیت و بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا را درمان می کند.
  • کلاریترومایسین: موثر بر هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) در زخم معده.

مزایای مصرف ماکرولیدها:

✔ جایگزین برای بیمارانی که به پنی سیلین حساسیت دارند

✔موثر در برابر باکتری های آتیپیک

عوارض مصرف ماکرولیدها:

✖ می تواند باعث ناراحتی دستگاه گوارش شود

✖ ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد

فلوروکینولون ها

فلوروکینولون ها جلوگیری از تکثیر DNA باکتریایی را هدف قرار می دهند و آنها را در برابر عفونت های مختلف بسیار موثر می کند.

داروهای رایج:

  • سیپروفلوکساسین: برای عفونت های ادراری، عفونت های گوارشی و قرار گرفتن در معرض سیاه زخم استفاده می شود.
  • لووفلوکساسین: پنومونی، برونشیت و عفونت های سینوسی را درمان می کند.
  • موکسی فلوکساسین: در برابر عفونت های تنفسی پیچیده و داخل شکمی موثر است.

مزایای استفاده از فلوروکینولون ها:

✔ فعالیت گسترده

✔ فراهمی زیستی خوراکی بالا

عوارض مصرف فلوروکینولون ها:

✖ خطر پارگی تاندون و آسیب عصبی

✖ برای کودکان و زنان باردار توصیه نمی شود

تتراسایکلین ها

تتراسایکلین ها از سنتز پروتئین باکتریایی جلوگیری کرده و آنها را در برابر طیف وسیعی از عفونت ها موثر می کند.

داروهای رایج:

  • داکسی سایکلین: آکنه، بیماری لایم و عفونت های تنفسی را درمان می کند.
  • مینوسیکلین: برای عفونت های پوستی و برخی شرایط خودایمنی استفاده می شود.

فواید استفاده از تتراسایکلین ها:

✔ فعالیت گسترده

✔ مفید در برابر باکتری های داخل سلولی

فواید مصرف تتراسایکلین ها:

✖ می تواند باعث تغییر رنگ دندان در کودکان شود

✖ نباید همراه با لبنیات یا مکمل های آهن مصرف شود

آمینوگلیکوزیدها

آمینوگلیکوزیدها سنتز پروتئین باکتریایی را مختل می کنند و عمدتاً برای عفونت های شدید استفاده می شوند.

داروهای رایج:

  • جنتامایسین: عفونت های جریان خون و اندوکاردیت را درمان می کند.
  • توبرامایسین: برای عفونت سودوموناس در بیماران فیبروز کیستیک استفاده می شود.

مزایای کلیدی:

✔ قدرتمند در برابر باکتری های گرم منفی

محدودیت ها:

✖ خطر آسیب کلیه و کاهش شنوایی

مقاومت آنتی بیوتیکی چیست؟

استفاده بیش از حد و استفاده نادرست از آنتی بیوتیک ها منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شده و درمان برخی عفونت ها را طولانی تر می کند. مثالها عبارتند از:

  • استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)
  • سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به چند دارو
  • باکتری های تولید کننده بتالاکتاماز طیف گسترده (ESBL).

برای مبارزه با مقاومت، آنتی بیوتیک ها باید فقط در صورت تجویز مصرف شوند و بیماران باید دوره کامل درمان را تکمیل کنند.

عوارض جانبی استفاده از انواع داروهای آنتی بیوتیک

در حالی که آنتی بیوتیک ها زندگی را نجات می دهند، می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند، از جمله:

  • مشکلات گوارشی (تهوع، اسهال، عفونت C. difficile)
  • واکنش های آلرژیک (بثورات پوستی، آنافیلاکسی)
  • سمیت اعضای بدن (در برخی موارد آسیب به کلیه یا کبد)

بیماران باید قبل از شروع درمان با آنتی بیوتیک، پزشک خود را در مورد هرگونه آلرژی یا شرایط پزشکی موجود مطلع کنند.

بهترین روش درمانی برای شقاق‌ های عود کننده

درمان شقاق با لیزر یکی از روش های بدون جراحی است. که 90% بیمارانی که تحت عمل با لیزر قرار می گیرند، عود شقاق را تجربه نمی کنند. شقاق‌ های عود کننده اغلب با درمان‌ های غیرجراحی مدیریت می‌ شوند. استفاده از پمادهای موضعی مانند نیتروگلیسیرین یا مهارکننده‌ های کانال کلسیم به شل شدن عضلات اسفنکتر و افزایش جریان خون در ناحیه کمک می‌ کنند. انجام حمام‌ های آب گرم (سیتز بث) گردش خون را تقویت کرده و روند بهبود را تسریع می‌ بخشد. در صورت شکست درمان‌ های خانگی، گزینه‌ های جراحی دیگری مانند انجام مجدد اسفنکتروتومی یا جراحی پیوند بافت سالم برای ترمیم زخم در نظر گرفته می‌ شود.

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر شقاق

روش های جراحی شقاق مقعدی

انواع جراحی برای شقاق مقعد گزینه های جراحی متعددی برای درمان شقاق مقعدی وجود دارد که رایج ترین آنها عبارتند از:

  • اسفنکتروتومی داخلی جانبی (Lateral internal sphincterotomy): رایج ترین روش، شامل برش کوچک در اسفنکتر داخلی مقعد برای کاهش سفتی عضلانی و در نتیجه بهبودی است. اسفنکتروتومی داخلی جانبی عملی است که بر روی عضله اسفنکتر داخلی مقعد برای درمان شقاق مزمن مقعد انجام می شود. اسفنکتر مقعدی داخلی یکی از دو ماهیچه ای است که اسفنکتر مقعدی را تشکیل می دهد که عبور مدفوع را کنترل می کند.
  • فیشرکتومی: برداشتن بافت شقاق برای تشویق ناحیه برای رشد بافت جدید انجام میشود.
  • تزریق بوتاکس: گاهی اوقات پس از جراحی برای جلوگیری از سفتی بیش از حد اسفنکتر به کار گرفته می شود.

هر یک از این روش ها خطرات و مزایای خاص خود را داشته و انتخاب درمان به شدت شقاق و سابقه پزشکی بیمار بستگی دارد و باعث بهبودی می شود.

میزان موفقیت جراحی شقاق مقعدی

لیزر شقاق بهترین روش بدون جراحی و عمل اسفنکتروتومی داخلی جانبی (LIS) به عنوان موثرترین روش جراحی برای درمان شقاق مقعدی مزمن شناخته می‌ شوند. میزان موفقیت آن ها بین ۹۰ تا ۹۵ درصد است. این روش با کاهش فشار اسفنکتر مقعدی و جلوگیری از ایجاد شقاق‌ های جدید، تسکین طولانی‌ مدت برای بیشتر بیماران فراهم می‌ کند. با این حال، میزان موفقیت فیشرکتومی و تزریق بوتاکس کمی کمتر بوده و خطر عود در آن‌ ها بالاتر است. با وجود اثربخشی جراحی، درصد کمی از بیماران ممکن است مجدداً دچار شقاق شوند که معمولاً به دلایل سبک زندگی، مراقبت نادرست پس از جراحی یا بیماری‌ های زمینه‌ ای مرتبط است.

بیشتر بخوانید: کلینیک اچ پی وی

انواع رفلاکس مدفوع

دو نوع اصلی از رفلکس‌ های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست‌ روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می‌ کند.

نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می‌ تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.

احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.

دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟

رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:

  •  تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت‌ های روده‌ ای می‌ توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
  •  اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
  •  اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
  •  آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.

رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.

عوارض

اگر جزو کسانی هستید که زمانی که احساس دفع دارید معطل کرده و برای تخلیه روده ها اقدام نمی کنید، قطعا بازگشت مدفوع به داخل روده را بار ها تجربه کردید. لازم است این نکته را بدانید در صورتی که به این موضوع بی توجهی کنید، ممکن است در کوتاه مدت یا طولانی مدت به عوارض زیر دچار شوید:

1. اختلالات انسدادی

  • انسداد روده: انسداد روده به این معنی است که چیزی روده شما را مسدود می کند. غذا و مدفوع ممکن است نتوانند آزادانه حرکت کنند.
  • ولولوس یا پیچ خوردگی روده: چرخش نادرست روده که در برخی از افراد یک مشکل مادرزادی است، می تواند به دلیل رفلاکس مدفوع مزمن نیز اتفاق بیفتد.
  • بیماری هیرشپرونگ: در حقیقت نوعی بیماری مادرزادی که در آن سلول‌ های عصبی در قسمت‌ هایی از روده بزرگ وجود نداشته و منجر به یبوست مزمن، انسداد و برگشت احتمالی مواد مدفوع می‌ شود.

https://nyushagholami.blogspot.com/2025/01/blog-post_26.html2. فیستول ها

  • فیستول های گوارشی و رکتال: ایجاد انواع فیستول در هر قسمت از دستگاه گوارش میتواند باعث انتقال مدفوع به قسمت دیگری از دستگاه گوارش شود که سر فیستول آنجا قرار دارد.
  • فیستول رکتوواژینال یا کولو کوتانئوس: فیستول های واژینال یک اتصال غیر طبیعی بین مقعد و واژن ایجاد کرده اند. در همین راستا، مدفوع ممکن است از مقعد به واژن نشت پیدا کرده و باعث عفونت شود.

3. بیماریهای روده ای

  • دیورتیکولیت: خونریزی دیورتیکولی زمانی اتفاق می افتد که یک رگ خونی کوچک در دیواره کیسه می ترکد. این خونریزی ممکن است شدید و گاهی اوقات حتی تهدید کننده زندگی باشد.
  • بیماری کرون: بیماری کرون یک بیماری مزمن است که باعث التهاب در دستگاه گوارش می شود و احتمال بروز آن در افراد بین 20 تا 29 سال بیشتر است.

برگشتن مدفوع به داخل روده / کلینیک زارعی