بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی

پرولاپس رکتوم و دلایل ایجاد آن؟

پرولاپس در اصلاح به معنی بیرون زدگی است که در مورد پرولاپس رکتوم منظور خارج شدن رکتوم از مقعد است.این عارضه در اثر فشار وارده به عضلات و تضعیف آنها و یا یبوست های مکرر ممکن است رخ دهد. پرولاپس نمی تواند حیات فرد را به خطر اندازد ولی کیفیت زندگی او را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. پرولاپس رکتوم بیشتر در افراد بالای 50 سال و زنان (6 برابر مردان) شایع است.

پرولاپس رکتوم چیست؟

پرولاپس رکتوم به خروج قسمت انتهایی روده یا همان رکتوم از مقعد گفته می شود. این ضایعه به علت تضعیف عضلات کف لگن ایجاد شده است.این مشکل علاوه بر نازیبایی علائم دیگری را نیز به همراه آورده و زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر خویش قرار میدهد. افتادگی یا پرولاپس می تواند شامل خروج مخاط از مقعد (فرم ناکامل این عارضه) و یا بیرون زدگی کامل دیواره روده (فرم کامل) از آن باشد.هر عاملی که شدت فشار داخل شکمی را افزایش دهد، می تواند عاملی برای بروز پرولاپس رکتوم باشد. پرولاپس به ندرت به یک مشکل جدی پزشکی مبدل می گردد اما این مشکل برای اغلب بیماران شرم آور بوده و زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

 

تصویر-پرولاپس-رکتوم

 

علت ایجاد پرولاپس رکتوم (افتادگی مقعد)

هر موضوعی که فشار وارده به مقعد و عضلات آن را افزایش دهد، می تواند عاملی برای بروز پرولاپس رکتوم باشد. از این علت می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

  • یبوست یا اسهال مزمن و مداوم
  • عفونت های انگلی مثل کرمک
  • سندروم سیستیک فیروز (نوعی اختلال ژنتیکی که موجب غلیظ شدن مخاط بدن از جمله مقعد می گردد.)
  • مصرف رژیم غذایی فاقد پروتئین
  • تضعیف عضلات کف لگن بر اثر عوامل مختلف
  • اختلالات نورولوژیک ( اختلال در عملکرد مغز، نخاع و سلول های عصبی)
  • کم کاری تیروئید مادرزادی
  • هیسترکتومی (عمل برداشت رحم)
  • افزایش سن با تضعیف عضلات رکتوم در ارتباط است.
  • آسیب به ناحیه مقعد
  • آسیب به ستون فقرات(در موارد نادر)
  • زایمان های مکرر از نوع واژینال و بزرگ بودن جنین
  • هموروئید یا بواسیر
  • وارد کردن فشار به مقعد هنگام دفع

زنان از گروه پر خطر ابتلا به پرولاپس مقعد هستند. همچنین افراد مسن به خصوص با مشکل یبوست دائمی و تضعیف عضلات لگن شانس بیشتری برای ابتلا پرولاپس دارند.

علت ایجاد فیستول مقعد

معمولاً فیستول مقعد به دنبال یک آبسه مقعدی به وجود می‌آید که بسیار دردناک است. آبسه به دلیل انسداد یکی از غدد درون راست روده ایجاد می‌شود سپس چرک ناشی از آن در بافت‌ها به پدید آمدن یک فیستول مقعدی کمک می‌کند. تخمین زده شده که بین هر چهار فردی که دچار آبسه مقعد می‌شوند دو مورد به فیستول ختم خواهد شد. درمان آبسه معمولاً ساده است که با یک برش پوستی روی آبسه و تخلیه چرک آن انجام می‌شود. تخلیه آبسه می‌تواند در مطب پزشک یا کلینیک تحت بی‌حسی موضعی انجام شود. اغلب موارد در صورتی که آبسه خود‌به‌خود تخلیه شود و به صورت کامل بهبود نیابد، فیستول اتفاق می‌افتد. پس دلایل این بیماری به ترتیب عبارت است از:


آبسه مقعدی: فیستول ناشی از آبسه معمولاً دارای علائم کلی عفونت در بدن فرد است که در اغلب موارد تکرار می‌شود، این علائم شامل تب، خستگی، احساس ناخوشی و تورم اطراف دهانه‌ی مقعد است.


از طرفی نادرترین دلایل ایجاد فیستول مقعد که ممکن است ناشی از یک بیماری مزمن در فرد باشد، عبارتند از:


بیماری کرون: یک بیماری طولانی‌مدت که در آن دستگاه و لوله‌های گوارشی ملتهب می‌شوند. در صورتی که علت فیستول این بیماری باشد خود را با نشانه‌های متفاوتی نشان خواهد داد که در تشخیص کمک‌کننده خواهد بود. بیماری کرون در ۲۵ درصد موارد فیستول مقعدی نقش دارد که دارای علایمی از جمله درد شکم، اسهال، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، تهوع و استفراغ است؛

دیورتیکولیت: عفونت کیسه‌های کوچک است که در روده بزرگ قرار گرفته است؛

هیدر آدنیت چرکی: یک بیماری پوستی مزمن است که در آن غدد عرق دچار عفونت شده و باعث ایجاد آبسه و زخم می‌شود، در صورتی‌که این بیماری غدد درون مقعد را درگیر کند به صورت سطحی یا عمقی باعث عفونت و بروز فیستول می‌شود؛

عوارض جراحی در نزدیکی مقعد: فیستول مقعد می تواند بعد از عمل جراحی تخلیه‌ی آبسه مقعد رخ دهد، آسیب بافتی ناشی از جراحی‌های مقعدی یا زایمان سخت نیز می‌تواند باعث تغییر شکل سلولی و ایجاد فیستول مقعدی شود.؛

ابتلا به سل: سل یک عفونت باکتریایی است که اغلب ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر نقطه از بدن رخ از جمله راست روده رخ دهد و باعث آبسه مقعد و فیستول آن شود؛

بیماری‌های جنسی نظیر کلامیدیا یا سیفلیس: برخی از عفونت‌های منتقله از راه جنسی نیز احتمال ایجاد فیستول مقعد را افزایش می‌دهد؛

HIV : با کاهش سطح ایمنی بدن فرد را در معرض ابتلا به عفونت قرار می‌دهد و بدین ترتیب شرایط را برای ایجاد فیستول مقعد مساعد می‌کند؛

سرطان: در سرطان رکتوم احتمال تغییر شکل سلولی و ایجاد تومور در قسمت انتهایی روده بزرگ، یعنی جایی که مدفوع قبل از دفع ذخیره می‌شود وجود دارد که زمینه‌ساز فیستول مقعدی شود؛

زخم ناشی از ضربه: ضربه و تروما می‌تواند با ایجاد تغییر شکل سلولی و ایجاد زخم و آسیب بافتی شرایط را برای ایجاد فیستول مقعد مهیا کند؛

علائم و نشانه‌های فیستول مقعد

انواع روش های درمان فیستول

درمان با طب سنتی فیستول مقعد

درمان خانگی فیستول مقعد

درمان با دارو فیستول مقعد

درمان فیستول مقعد با روش VAAFT


مساله حائز اهمیت در درمان فیستول مقعدی آن است که درمان داروئی به همراه آنتی بیوتیک و غیره به هیچ عنوان موثر نبوده و تنھا درمان تاثیر گذار انجام درمان فیستول با لیزر یا به شکل سنتی می باشد. درمان جراحی(فیستولوتومی) یک نوع روش درمانی است که می توان گفت تنھا روش درمانی موثر به شمار می آید و برای انجام آن سوراخ خارجی و داخلی(اولیه) با رد کردن پروب (میله فلزی نازک و قابل انعطاف و نرم) و با استفاده از آب اکسیژنه و بلدومتیلن رقیق بایستی آن را بیابند و مجرا یا مجاری شود unroffed فیستول باید به صورت کامل معلوم گردد و مجرا در تمامی طول آن باز بطوریکه فیستول به شکل یک زخم باز درآید و باید اطمینان حاصل کرد که زخم حاصل از عمق به سطح بطور خود به خود ترمیم می گردد. و درکلیه وش ھای درمانی چه جراحی معمولی و چه جراحی با لیزر ٥ تا ١٠ درصد بسته به طول و عمق فیستول امکان بازگشت آن وجود دارد.


جراحی با لیزر یکی از روش های نوین جراحی برای از بین بردن بیماریهای نشیمنگاهی محسوب می شود. در این روش به علت برش و انعقاد خون پس از بریدن محل جراحی وضوح مناسبی را برای جراح پدید می آورد به طوری که جراح قدرت مانوری بیشتری نسبت به روش سنتی جراحی داشته و می تواند به طور کامل ریشه ها و شاخه های جانبی را ببیند و احتمال این که ریشه ها ناقص سوزانده شوند بسیار کم است به همین خاطر است که امکان عود بیماری بسیار کم و در حد صفر است.


علائم بیماری فیستول مقعدی

شما چگونه می توانید متوجه شوید که فیستول مقعدی دارید؟


- ترشح چرکی در ساعات زیاد از یک سوراخ و یا چند سوراخ در نواحی مقعد

- برخورداری از برجستگی سفت و دردناک در زمان لمس آن در اطرف مقعد

- وجود دردر در زمان درد دفع مدفوع

 -برخورداری از سوزش و خارش ناشی از ترشحات در اطراف ناحیه مقعد

 -تغییر رنگ پوست اطراف ناحیه مقعد

- وجود درد پس از دفع مدفوع


انواع فیستول مقعدی

این بیماری به دلیل سادگی یا پیچیده بودن وابسته به جایی که قرار گرفته است و همچنین تقرب آن به محل دریچه‌های کانال مقعد به ۵ دسته تقسیم می‌شود که عبارتند از:


فیستول اکسترا اسفنکتریک (Extrasphincteric): از راست روده (بخشی از روده‌ی بزرگ) شروع و به جهت معطوف و توسط عضله‌ی لواتور آنی کف لگن به پوست نواحی مقعد باز می‌شود. دقت داشته باشید که این نوع فیستول از خطوط دندانه دار (که غدد مقعد در آن جای کرفته اند) پدید می‌آید که احتمال دارد از بیماری کرون یا یک بیماری التهابی مثل آپاندیس و یا آبسه نشات گرفته باشد.

فیستول سوپر اسفنکتریک ( Suprasphincteric ): از میان عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی شروع می شود و به جهت بالا سوق پیدا کرده و پیشزفت می کند و از عضلات پوبورکتالیسرد شده و در تقریبا در یک اینچی خروجی مقعد به پوست باز می‌شود. امکان پدیدار شدن این نوع فیستول ۲۰ درصد می باشد.

فیستول ترانس اسفنکتریک ( Transphincteric ): میان عضلات دریچه‌ی داخلی و خارجی و یا پشت مقعد آغاز و از عضله‌ی اسفنکتر خارجی رد شده و در فاصله‌‌ی یک اینچی و یا فاصله ای بیشتر از پوست نواحی مقعد به بیرون می رود. احتمال پدیدار شدن این فیستول ۲۰ تا ۲۵ درصد می باشد که به خاطر فرمت ظاهری آن که امکان دارد شبیه ‘U’ باشد، این نوع فیستول را با نام فیستول نعل اسبی هم می شناسند.

فیستول اینتر اسفنکتریک ( Intersphincteric ):در میان عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی شروع شده و با گذر کردن از عضله اسفنکتر داخلی از ناحیه بسیار نزدیک به مقعد به بیرون می رود. و جزو متداولترین نوع فیستول مقعدی به شمار می آید که امکان مبتلا شدن به آن بین ۵۵ تا ۷۰ درصد می باشد.ز

فیستول زیرمخاطی: این فیستول به شکل سطحی از زیر مخاط رد می شود. این کانال می‌تواند سبب به وجود آمدن نشانه های آزاردهنده ای مثل مشکلات پوستی و سوزش پوست، درد، التهاب و نیز در بعضی از افراد نشانه های دیگری مثل خونریزی و ترشح در زمان عبور مدفوع شود.

نشانه های بروز فیستول وابسته به دلیل این بیماری و سایر مسائل متغیر است. درمان این بیماری اغلب به گونه ای است که به خاطر صدمه ای که بافت رسانده است بایستی لزوما جراحی شود تا بتوان با عفونت آن مقابله کرد و آن را ترمیم نمود.


منبع : جراح لیزر ،ایران کلینیک

بهترین دکتر جهت درمان بواسیر یا هموروئید چه تخصصی باید داشته باشد؟

بهترین دکتر جهت درمان بواسیر یا هموروئید چه تخصصی باید داشته باشد؟

بواسیر که با نام علمی هموروئید شناخته می شود یکی از شایع ترین بیماری های مقعدی است. نام بواسیر قبل از اینکه به عنوان یک بیماری شناخته شود بیشتر شبیه به یک تابو است. درصد قابل توجهی از مبتلایان به بواسیر هیچگاه درباره ی بیماری خود حاضر به صحبت کردن و یا مراجعه ی به پزشک بواسیر نیستند و همین موضوع می تواند شرایط این بیماران را روز به روز وخیم تر کند و موجبات پیشرفت آن را فراهم نماید.

بیماری بواسیر در اثر کشیدگی و پارگی مویرگ ها و رگ های خونی ناحیه ی مقعد به وجود می آید. در اطراف ناحیه ی مقعد تعداد زیادی مویرگ و رگ خونی وجود دارند که در اثر برخی عوامل مانند یبوست و بارداری ممکن است تحت فشار و کشش شدید قرار بگیرند و در نتیجه دچار آسیب هایی نظیر کشیدگی، پارگی ، التهاب و از هم گسیختگی شوند. در چنین شرایطی شخص به بیماری هموروئید مبتلا می گردد.

بیماری بواسیر می تواند در مراحل ابتدایی و خفیف با یک خونریزی ساده و بدون درد شروع شود و در ادامه با علائم شدید تری مانند درد، سوزش و خارش و بیرون زدگی هایی گوشتی شکل در اطراف ناحیه ی مقعد ظاهر گردد. هرچه علائم بواسیر به سمت وخامت بروند طبیعی است که روند درمان سخت تر خواهد بود و طولانی تر و در نهایت تیغ جراحی پزشک بواسیر در انتظار شماست.

قطعا چنین مساله ای برای هیچکس خوشایند نیست. بیماری هموروئید قابل درمان است و با انتخاب یک پزشک بواسیر خوب می توان برای همیشه به آن پایان داد. امروزه با پیشرفت های فوق العاده ای که در حوزه ی دانش پزشکی صورت گرفته است برای درمان قطعی بواسیر تکنولوژی های پیشرفته ای به وجود آمده است، روش های ایمن تر و مطمئن تری مانند لیزر درمانی که نسبت به عمل جراحی بواسیر به مراتب موثر تر هستند و عوارض بسیار کمتری هم به دنبال دارند که می تواند در کوتاه ترین زمان ممکن بدون درد و خونریزی پایانی برای بیماری بواسیر باشد.

بیماری بواسیر می تواند مشکلات و ناراحتی های زیادی برای فرد به وجود بیاورد و ذهن او را درگیر سوالات متعددی کند:

  • آیا بواسیر من درمان خواهد شد؟
  • دارویی برای درمان بواسیر وجود دارد؟
  • بهترین و قطعی ترین روش برای درمان بواسیر کدام است؟
  • آیا به جای عمل بواسیر روش درمانی دیگری وجود دارد؟
  • بهترین دکتر متخصص بواسیر کیست؟
  • به کدام مطب برای درمان بواسیر مراجعه کنم؟
  • آیا پس از درمان امکان بازگشت مجدد بواسیر من وجود دارد؟

ولی سوال مهمی که برای اکثر بیماران بواسیر مطرح می شود این است که برای درمان بواسیر یا هموروئید به چه پزشکی مراجعه کنیم؟

قطعا داشتن بورد تخصصی جراحی در یکی از حوزه های زیر از مهم ترین فاکتورهای این قضیه شناخته می شود که باید در نظر بگیرید:

  • جراح عمومی
  • جراح متخصص گوارش

برای درمان بیماری بواسیر انتخاب بهترین پزشک متخصص در زمینه ی تشخیص و درمان انواع بواسیر فوق العاده با اهمیت است و در روند درمان بیماری شما می تواند بسیار تاثیر گذار باشد. انتخاب پزشک نادرست یعنی طولانی شدن روند درمان و به وجود آمدن مشکلات جدید تر.
پزشکی که آگاهی و اطلاعات کافی را در زمینه ی تشخیص و شناخت انواع بیماری های مقعدی از جمله بواسیر دارد و با بهترین و به روز ترین روش های درمان آنها آشناست و سوابق درمانی موفقی در این زمینه دارد می تواند از بهترین گزینه ها برای مراجعه ی شما باشد.

کلینیک پایتخت

مراقبت بعد از عمل کیست مویی

روش هایی برای مراقبت بعد از عمل جراحی کیست مویی

بعد از عمل جراحی کیست مویی لازم است که مراقبت های ویژه ای از ناحیه عمل شده انجام دهید. 

ما در اینجا به بررسی مهمترین نکات و روش های مراقبت بعد از عمل جراحی کیست مویی می‌پردازیم:

  • استفاده از مسکن ها و داروهای آرام کننده و ضددرد
  • استراحت و اجتناب از فعالیت های سنگین و ورزش
  • عوض کردن به موقع پانسمان
  • اصلاح فرم نشستن
  • استفاده از توالت فرنگی
  • حمام کردن و شستن ناحیه زخم جراحی با آب
  • با پارچه‌ی نرم به آرامی زخم را خشک کنید
  • اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ و جنس پلاستیکی
  •  رژیم غذایی پر از فیبر
  • مراجعه به پزشک

در صورت دیدن و احساس هر یک از نشانه های زیر که  از عوارض  بعد از عمل کیست مویی است، باید سریعاً پزشک خود را باخبر کنید:

  • درد بسیار
  • قرمزی و التهاب پوست
  • درجه حرارت ۳۸ یا بیشتر
  • حس کردن گرما در ناحیه زخم
  • بیرون آمدن ترشحات خون‌ آبه‌ ای از زخم
  • بوی بد و اذیت کننده از ناحیه زخم

تاثیر نمک در درمان کیست مویی

احتمالا تعجب خواهید کرد که بدانید نمک یکی از روش های درمانی خانگی است. نمک می‌ تواند به عنوان یکی از داروهای خانگی اثرگذار کیست مویی مصرف شود. نمک دارای خاصیت های درمانی گوناگونی در کمک به حذف مایع زائدی است که در لایه‌ های پوست ذخیره شده است. همچنین نمک به کم کردن تورم ناشی از کیست مویی کمک می‌ کند.


برای درمان کیست مویی شخص می‌ تواند از یک وان آرامش‌ بخش و گرم پر شده از آب نمک یا آب‌ گرم های شور طبیعی استفاده کند.


اشخاصی که مبتلا به کیست مویی هستند می توانند هر روز از وان آب گرم که در آن از نمک طبیعی دریا استفاده شده است و خاصیت های زیادی دارد استفاده کنند. نمک طبیعی با کم کردن مقدار التهاب ها و همینطور خاصیت های ضد باکتریایی و کم کردن مقدار مایعات زائد ذخیره شده در پوست نقش پراهمیتی در درمان و مداوای این بیماری دارد.


یک تشت یا وان را پر از آب گرم کنید و 2 فنجان نمک در آن بریزید. دو بار در روز و به مدت نیم ساعت در این آب بنشینید. آب نمک به میزان قابل توجهی التهاب و درد ناحیه را کاهش می دهد.


منیزیم و سولفات موجود در نمک نیز سم های موجود در کیست مویی را بیرون می کشند و کیست را کوچک می کنند.


در کنار این درمان و سایر درمان ها مثل درمان با لیزر یا جراحی، مراقب باشید که طولانی مدت در جای ثابت ننشینید و به طور منظم در محل کار یا منزل از جای خود بلند شده و کمی راه بروید.


نمک به عنوان یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای کیست های مویی می‌تواند معجزه کند. نمک خاصیت های زیادی برای سلامتی دارد و به از بین بردن مایعات اضافی که در لایه‌ پوست جمع شده‌ است کمک می‌ کند. از این گذشته به منظور کم کردن سوزش و التهاب ناشی از کیست‌ های پیلونیدال نیز مفید است.


برای درمان موثر کیست های پیلونیدال می‌ توانید یک حمام گرم پر از نمک اسطوخودوس یا هر نوع نمکی که در اختیارتان است، آماده کنید. البته توجه داشته باشید که این روش درمانی نیاز به تایید و نظارت پزشک دارد و مطالب کلینیک سامان فقط جنبه اصلاع رسانی دارند. پس شما همه موارد درمانی خانگی و گیاهی کیست مویی را حتما با پزشک خودتان در میان بگذارید و شاید وی راه حل ساده تر و بهتری را برای شما توصیه کند.


کولیت اولسراتیو یا کولیت اولسروز چیست؟

کولیت اولسراتیو یا کولیت اولسروز (UC) مانند بیماری کرون نوعی از بیماری های التهابی روده (IBD) به شمار می رود که همانطور که از نام آن نیز مشخص است, باعث التهاب یا تحریک و تورم بافت روده شده و در نهایت به ایجاد زخم در روده می انجامد. علائم این بیماری با سایر بیماری ها از جمله کرون یا سندروم روده تحریک پذیر (IBS) یکسان بوده ولی تفاوت های بسیاری با آنها دارد. این بیماری هر دو جنسیت را به طور مساوی  درگیر نموده و سن شایع بروز آن بین ۱۵ الی ۳۰ سالگی و ۵۰ الی ۶۰ سالگی است.

کولیت اولسراتیو یا کولیت اولسروز

کولیت اولسراتیو یا کولیت اولسروز با نام های دیگری از جمله التهاب زخم شونده روده بزرگ یا کولیت زخمی نیز شناخته می شود. این بیماری التهابی ممکن است هر قسمتی از روده را درگیر نماید اما بیشتر در نواحی از روده مانند کولون و رکتوم (راست روده ) مشاهده می شود.علت دقیق بروز این بیماری مشخص نشده است اما شواهد نشان دهنده ی این است که کولیت زخمی از مجموعه ای از عوامل میکروبی، ژنتیکی، ایمنی و عوامل مرتبط با سبک زندگی (نظیر رژیم غذایی) نشات می گیرد و عوامل محیطی از جمله استرس و آلودگی هوا در تشدید آن نقش دارند.

بیماری کولیت زخمی از دسته بیماری های متناوب به شمار می رود، یعنی این بیماری دارای دوره های تشدیدی است که در طی آن، علائم بیماری شدت می یابند. در دوره های بهبودی این بیماری معمولاً هیچ یک از علائم کولیت اولسراتیو نمایان نمی شود. در برخی از موارد زخم های حاصل از بیماری به صورت خود به خود درمان می شوند ولی کولیت در اغلب موارد نیازمند درمان پزشکی است، هر چند که این بیماری درمان قطعی نداشته و تنها با استفاده از دارو می توان علائم آن را کنترل نمود.در برخی موارد فرد به طور کامل درمان می شود.

 

کولیت اولسراتیو

 

کولیت و کرون هر دو از بیماری های التهابی روده به شمار می روند، اما میزان شیوع کولیت ۳ برابر بیشتر از کرون است. اگر بخواهیم مراحل ایجاد این بیماری را تشریح کنیم می توان گفت کولیت در ابتدا لایه های مخاطی و زیر مخاط در روده بزرگ و راست روده را تحت تاثیر قرار داده و در ادامه زخم هایی در پوشش روده ایجاد شده و رشد می کنند، زمانی که بیماری در مراحل جدی تر خود قرار می گیرد زخم های کولیت چرک کرده خونریزی می کنند. اگر این بیماری تمامی قسمت های روده بزرگ را درگیر کند با نام کولیت شناخته میشود .ولی اگر تنها در رکتوم ایجاد شود با نام پروکتیت شناخته می شود.


منبع: کلینیک مهنا