جراحی فیستول درمانی موثر برای این عارضه شناخته می شود، زیرا زخم این بیماری به ندرت بدون درمان های تهاجمی مانند جراحی درمان می شوند و برای بهبودی کامل نیاز به عمل جراحی دارد. جراحی فیستول بسته به نوع فیستول و محل ایجاد آن می تواند شامل روش های مختلفی مانند فیستولوتومی، استن، فلپ آدوانسمنت و پلاگین بیولوژیکی شود. اغلب این روش ها به صورت سرپایی انجام می شود و معمولا نیازی به بستری در بیمارستان ندارد، البته استراحت چندین روز پس از عمل می تواند در تسریع درمان موثر باشد.
عوارض جراحی فیستول شامل عوارض کوتاه مدت و بلند مدت است. عوارض کوتاه مدت بعد از عمل جراحی ظاهر می شوند و معمولاً در طی مدت کوتاهی نیز از بین میروند این عوارض عبارتند از :
دسته ای دیگر از عوارض عمل فیستول ممکن است، برای مدت زمان بیشتری بماند و یا هرگز رفع نشود، این عوارض عبارتند از:
عوارض بلند مدت فیستول در اثر وارد آمدن آسیب به عضله اسفنکتر ایجاد می شود، این عضله مسئولیت باز و بسته نمودن مقعد و کنترل خروج مدفوع و گاز روده را بر عهده دارد. در صورتی که مسیر فیستول از این عضله و یا اطراف آن عبور کند، حین انجام عمل جراحی امکان آسیب به این عضله و در نتیجه بی اختیاری و تنگی مقعد وجود دارد، به خصوص اگر حین عمل قسمتی از عضله قطع شود. البته امکان بروز عوارض جراحی فیستول در زنان و بیماران مبتلا به کرون بیشتر از سایرین است.
پس از انجام عمل جراحی فیستول می توانید در همان روز اول پس از عمل و یا یک روز بعد از عمل از بیمارستان مرخص شوید. البته بهبودی کامل زخم به چند هفته زمان نیاز دارد. در این مدت می توانید با انجام راهکار هایی در خانه، سرعت بهبودی را افزایش دهید. برخی از این راهکارها عبارتند از :
در 7 الی 20 درصد موارد فیستول مجدداً عود می نماید، البته این درصد در روش های مختلفی جراحی که برای درمان فیستول استفاده می شود، متفاوت است به طور مثال امکان عود مجدد فیستول بعد از انجام روش فیبرین بیشتر از سایر روش ها می باشد. همچنین اغلب بیماران که فیستول در آنها عود می کند، مجدداً نیاز به انجام عمل جراحی دارند. در نتیجه توصیه می کنیم برای جلوگیری از عود مجدد بیماری از روش قطعی و موثر مانند درمان با لیزر استفاده نمایید.