بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی
بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلیبررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلی
بررسی بیماری‌های شقاق، فیستول، بواسیر، کیست مویی و زگیل تناسلیانواع شقاق مقعد و علل و علائم ایجاد آن؟
شقاق مقعدی چیست؟
شقاق مقعدی، یک پارگی کوچک در پوست و بیش از حد کشیده شده در مقعد است که ممکن است در مواقعی که مدفوع به سختی خارج می شود، رخ دهد. یبوست شایعترین علت ایجاد شقاق مقعدی است.
انواع شقاق یا فیشر
شقاق یا فیشر دارای دو حالت حاد و مزمن می باشند که برای درمان هر کدام روش های مختلفی وجود دارد
شقاق حاد
برای درمان شقاق از چندین روش می توان بهره جست که بطور هم زمان استفاده می شوند و تقریبا پس از 10 روز بیمار بهبود می یابد.
- استفاده از موادی که باعث زیاد شدن حجم مدفوع می شود و مدفوع را نرم می کند مانند: غذایی فیبردار( کلم ، کاهو ، خیار، سیب همراه پوست آن) ، میوه جات ، مخلوط خاکشیر و آب ، اسفرزه محلول در آب ، انجیر خشک که ز قبل خیسانده شده است و یا مصرف دارو هایی مانند پسیلیوم ، شربت لاکتولوز یا شربت منیزیم
- نشستن در لگن آب گرم که آغشته به چند قطره بتادین باشد (هر روز 3 تا 5 بار و هر بار به مدت 20 دقیقه)
- مصرف دارو های مسکن مثل پماد بی حسی لیدوکائین که به صورت موضعی باید از آن استفاده کرد یا دارو های مسکن خوراکی.
- مصرف دارو هایی که خون رسانی به این ناحیه را افزایش می دهد مثل پماد نیترو گلیسیرین. این پماد با اتساع عروق خونی ناحیه مقعد سبب افزایش خون رسانی به این قسمت شده و در نهایت منجر به ترمیم زخم در مدت زمان کوتاه تری می شود. گفتنی است در برخی موارد استفاده از این دارو باعث سوزش در محل یا سر درد می شود. از این دارو می توان در روز 2 الی 3 مرتبه به صورت موضعی استفاده کرد.
این درمان ها به طور تقریبی همیشه باعث بهبود فیشر حاد شده اند اما در خصوص فیشر یا شقاق مزمن تنها در نیمی از موارد منجر به بهبودی شده و نیمی دیگر منجر به جراحی شده اند.
شقاق مزمن
زمانی که شقاق مزمن با درمان دارویی بهبود نیابد بایستی اقدام به جراحی کرد. شیوه جراحی شقاق به این صورت است که بخشی از عضله داخلی مقعد را که دچار انقباض شده است می برند و این برش باعث انقباض عضله شده و بیمار دیگر دردی را احساس نمی کند. بعد از رفع درد ، زخم مقعد به مرور زمان التیام می یابد. جراحی شقاق باعث از بین رفتن درد خواهد شد اما درد مربوط به برش و انجام جراحی تا چند روز ادامه دارد که می توان با استفاده از مسکن ها آن را کنترل کرد. در صورتی که شقاق مزمن در محلی به جز خط وسط مشاهده شود می تواند بیانگر بیماری های دیگری مانند کرون، ایدز، سیفلیس، سل و یا لوسمی باشد.
علائم و نشانه های شقاق یا فیشر مقعدی
شما چگونه می توانید متوجه شوید که شقاق یا فیشر مقعدی دارید؟
- وجود درد در هنگام عبور حرکات روده ای سخت و همچنین درد شدیدی که بعدا نیز ادامه می یابد، شایع ترین نشانه های شقاق مقعدی هستند. حالت نشستن با وجود یک شقاق مقعدی می تواند کاملا دردناک باشد.
- چند قطره خون در کاسه توالت و یا هنگام پاک کردن مقعد ممکن است که دیده شود. در یک نوزاد ممکن است خون در پوشک وجود داشته باشد .
- عضلات اسفنکتر که مقعد را احاطه کرده اند و به جلوگیری از نشت مدفوع کمک می کنند ممکن است به حالت اسپاسم در آمده و لذا باعث درد طولانی تر ناشی از یک شقاق مقعدی شوند.
علل شقاق مقعدی چیست؟
علت ابتلا به بیماری شقاق یا فیشر، ضربه و فشار به پوشش داخلی دیواره‌ی مقعد در حین مدفوع کردن یا دیگر علل کشش کانال مقعد ترک یا شکاف می باشد. شایان ذکر است تا کنون دلیل مشخصی برای ابتلا به بیماری شقاق مقعد به دست نیامده است، ولی پزشکان معتقدند که عامل شروع بیماری همین ضربه‌ی سخت به دیواره کانال مقعد است. در بعضی مواقع ضربه به علت حرکت مدفوع خشک و سفت یا خیلی شل می‌تواند به دیواره‌ی مخاطی مقعد صدمه وارد کند. کسانی که عضلات دریچه‌ای ناحیه‌ی مقعد تنگ‌تری دارند بیشتر دچار شقاق مقعدی یا فیشر می شوند. ایجاد شکاف به دلیل برخورداری از بیماری التهابی روده، عفونت مقعد و تومور از نادرترین علل ابتلا به بیماری فیشر مقعدی به شمار می آیند.
افراد با رژیم‌های غذایی نادرست و عدم مصرف کافی مواد غذایی پرفیبر مثل میوه و سبزیجات خود را در معرض ابتلا به بیماری فیشر مقعدی قرار می‌دهند. از سویی دیگر جراحی‌های ناحیه‌ی مقعد و تنگی دریچه‌ی مقعدی به هر دلیل فرد را مستعد ابتلا به شقاق مقعدی می نماید و همین امر باعث آسیب ناشی از ضربه‌ی مدفوع سفت و سخت قرار می‌دهد که خود مکانیزم ایجاد یک بیماری شقاق مقعدی است.
تصویر شکل شقاق یا فیشر مقعدی
منبع: کلینیک مهنا