بررسی آرتروز زانو و نحوه درمان آن

 

بیماری آرتروز زانو، به ویژه با افزایش سن افراد  بسیار شایع است. این اتفاق زمانی می افتد که غضروفی که مفصل زانو را می کشد از بین می رود. این اتفاق می تواند با افزایش سن یا به دلیل یک آسیب دیدگی قدیمی یا فشارهای دیگر بر روی مفاصل رخ دهد.

اگرچه درمانی برای این بیماری وجود ندارد ، اما می توانید درد را کنترل کنید. پزشک شما ممکن است مسکن هایی مانند استامینوفن ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند آسپرین ، ایبوپروفن یا ناپروکسن) یا حتی مواد مخدر تجویز کند. اما استفاده طولانی مدت از این داروها می تواند منجر به عوارض جانبی جدی در برخی افراد شود.

هنگامی که دارو و فیزیوتراپی به شما کمک چندانی نمی کنند ، جایگزینی کامل مفصل زانو آخرین راه حل است. اما این برای همه درست نیست. برخی از افراد به دلیل سن و شرایط دیگر نباید این عمل جراحی را انجام دهند.

محققان به دنبال راه های جدیدی برای درمان آرتروز زانو هستند. برخی از روشهایی که می توانند به درمان کنند شامل موارد زیر است.

تزریق اسید هیالورونیک 

این روش درمانی به ترمیم مفاصل کمک می کند ، این اسید یک ماده روان کننده است که به روانکاری مفاصل کمک می کند.

بیش از 20 سال است که پزشکان سعی دارند با تزریق هیالورونات به طور مستقیم  در مفصل زانو تحریک و درد را مهار کنند. اما حتی پس از سالها استفاده ، مطالعات در مورد درمان اختلاف نظر وجود دارد.

یک تحلیلی که در سال 2016 در ژورنال «بررسیهای سیستماتیک» منتشر شد ، خاطرنشان کرد که اگرچه توافق کلی وجود دارد که تزریقات می تواند به شما کمک کند ، هنوز بحث بر سر این است که آیا احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد یا خیر

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)

در این روش ، پزشک نمونه ای از خون شما را گرفته و آن را در دستگاهی به نام سانتریفیوژ می چرخاند تا پلاکت ها و پلاسمای خون شما را بیرون بکشد. با تزریق مجدد این مخلوط به مفصل می توان باعث بهبودی شد.

با وجود محبوبیت این روش در بین ورزشکاران حرفه ای، تزریق PRP هنوز اثبات نشده است ، و فرمول های درمانی می توانند بسیار متفاوت باشند.

سلولهای بنیادی مزانشیمی یا MSC

مغز استخوان شما این نوع سلولها را ایجاد می کند. آنها می توانند به بافت های جدیدی از جمله غضروف تبدیل شوند. با جمع آوری این سلول ها و تزریق آنها به مفصل زانو ، ممکن است غضروف جدیدی ایجاد شود و التهاب را کاهش دهند.

کنسانتره مغز استخوان

این همان مفهوم MSC است. متخصصان سلولهای بدن را از بدن شما می گیرند و از آنها برای تحریک روند بهبودی در زانو استفاده می کنند. مزیت این درمان این است که مغز استخوان ممکن است نسبت به سلولهای بنیادی مزانشیمی آسان تر باشد ، و همچنین حاوی مواد دیگری است که در تقویت رشد مجدد غضروف و التهاب آرام بخش نقش دارند.

سلولهای غضروفی کشت شده اتولوگ

این روشی برای ترمیم جراحات است که می تواند به آرتروز منجر شود و شامل جمع آوری سلول های تشکیل دهنده غضروف از مفاصل، رشد سلول ها در آزمایشگاه و سپس تزریق این سلول ها به زانو است.

تزریق بوتاکس

Botulinum سمی است که توسط باکتری Clostridium botulinum ساخته شده است. از آنجا که می تواند سلول های عصبی  را موقتا فلج کند، پزشکان می توانند از آن برای کاهش اسپاسم عضلات استفاده کنند.

برخی از پزشکان در تلاشند بوتولینوم را برای درمان درد مفاصل استفاده کنند. این تئوری می گوید که ممکن است اعصاب به طور دائم مرده و تسکین یابد. اما این بر روی ساختار زانو تأثیر نمی گذارد.

منبع : وبلاگ medical